Tuesday, April 29, 2008
Thursday, April 24, 2008
A red, red rose ( Robbie Burns 1759-1796 )
My luve's like a red, red rose,
That's newly sprung in June;
My luve's like the melodie
That's sweetly play'd in tune.
As fair art thou, my bonie lass,
So deep in luve am I,
And I will luve thee still, my Dear,
Till a' the seas gang dry
Till a' the seas gang dry, my Dear,
And the rocks melt wi' the sun:
I will luve thee still, my Dear,
While the sands o' life shall run.
And fare thee weel, my only Luve,
And fare thee weel a while!
And I will come again, my Luve,
Tho' it were ten thousand mile!
author : robbie burns
title : a read, red rose
ကေလး... သို႔ (မေနာ္ဟရီ)
ကေလးေရ...
မုန္တိုင္းေတြဟာေမာပန္းလာတယ္
ဘယ္မွာလဲ... ခိုလႈံနားစက္ရာတဲ့
မနက္ျဖန္ေတြဟာ
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကေလရဲ႕။
ကေလးေရ
ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုၾကားရလား...
စကားလုံးမ်ားစြာက ခုန္ထြက္လာရဲ႕
အသိသညာေတြဟာ... ကြန္ပ်ဴတာေတြလိုပဲ
အီလက္ထေရာနစ္ ခလုတ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ထားရမယ္... ။
ကေလးေရ...
မ်က္၀န္းေတြကိုဖတ္တတ္ၿပီလား...
ေယာင္မွားသံသယေတြသာရရိွခဲ့
ယုံၾကည္မႈေတြဟာ... အိပ္ရာမထႏိုင္ၾကေသးဘူး
မူးယစ္ေနတာမ်ဳိးမဟုတ္ဘူးေလ... ။
ကေလးေရ...
ႏွလုံးသားေတြေပ်ာက္ေနတယ္
ဘယ္သူမ်ားခိုးယူသြားပါလိမ့္
တစ္ေယာက္တည္းကလား...
အမ်ားႀကီးကလား...
ႏွလုံးသားေတြကိုရွာေဖြဖို႔
ႏွလုံးသားမ်ားစြာ ဖြင့္ရွာရေတာ့မွာ။
ကေလးေရ...
ပန္းေတြကိုခိုးခူးမထားနဲ႔ေနာ္
အေပ်ာ္ဆိုတာတခဏ...
ေၾကြက်သြားတဲ့ပန္းပြင့္ေတြလိုပဲ
ထာ၀ရမတည္ၿမဲဘူး
ဆူးစူးတတ္ေသးတယ္... ။
ကေလးေရ...
အိပ္မက္ေတြကိုေတာ့
ခ်ဳိးမေကြ႕ခဲ့လိုက္ပါနဲ႔
ပစၥဳပၸန္ရဲ႕အရိွတရား
ခါးသက္လြန္းလွပါတယ္...
တြယ္ၿငိေနတာလည္း မဟုတ္ပါဘဲ
ခြာခ်မရႏိုင္ခဲ့...
ကိုယ္တို႔ရဲ႕အေဆာင္အျဖစ္
အိပ္မက္ေတြကိုပဲ ခ်စ္ရေတာ့မွာ... ။
ကေလးေရ...
ခႏၲီစတရား... တဲ့
ပညာရိွစကားနဲ႔သာဆုိခဲ့ရ
သက္သာရာရေအာင္ေလ...
အမွန္က... အားမတန္၊ မာန္ခ်... တဲ့
အဲဒါေတြနဲ႔ပဲ
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လွည့္စားေနခဲ့ရ
တစ္ဘ၀စာမို႔သာေနာ္... ။
ကေလးေရ...
သင္ခန္းစာေတြေလ...
သင္ခန္းစာေတြ...
ပ်ားရည္ဖြပ္ထားရသလိုပါပဲ
အရသာကေတာ့ခ်ဳိပါရဲ႕...
ဒါေပမယ့္... ဒဏ္ရာေတြက နာက်င္လြန္းတယ္။
မေနာ္ဟရီ
၀၁.၀၈.၁၉၉၄
author : ma naw hari
title : kalay thoe'
လြိဳင္ေကာ္ (ဥတၱရာေအာင္)
ေန႔လည္ေန႔ခင္းဟာ
ေခတ္ေပၚေကာင္မေလးေတြ စီးထားတဲ့ဖိနပ္လိုပဲ
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏိုင္လွရဲ႕
လမ္းမေတြဟာ သန္းေ၀ၿပီး
လမ္းၾကားေတြဟာ ငိုက္မ်ဥ္းလို႔
ပ်င္းေၾကာဆန္႔ စတိုးဆိုင္ေရွ႕မွာ
ပလက္ေဖာင္းရဲ႕ အသားစဟာ ပဲ့ထြက္ေနတယ္
တစံုတခုကို ေငးရီငိုင္ေနတဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြလည္း
ေရမရွိတဲ့ ခြက္လုိပဲ အထီးက်န္လို႔
သူ႔ရင္ကိုႏွစ္ျခမ္းခြဲထားတဲ့ ဘီလူးေခ်ာင္းလည္း
အရင္လို သက္လံုမေကာင္းေတာ့
ေန၀င္မိုးခ်ဳပ္ေ၀့၀ဲေနတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ လက္ကိုင္တုတ္ဟာ
ေမွာ္မေအာင္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ထဲမွာ ၿငိေနတုန္းပဲ
လမ္းတဖက္ ဘိလိယက္ခံုမွာေတာ့
ကိုယ္ရည္ေသြးတီးလံုးေတြ တိတ္ဆိတ္လို႔
ညေရးညတာ မေကာင္းတဲ့သီခ်င္းဟာ
စိုင္းစိုင္းခမ္းလႈိင္ထက္ ပိုေခတ္စားေနတယ္
(၃၃) လမ္းက မိတ္ေဆြသူရဲေကာင္းမ်ား
ခင္ဗ်ားတို႔ ယံုပါ့မလား
ကၽြန္ေတာ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ၿမိဳ႕ဟာ
အခ်စ္ေရးမေကာင္းတဲ့ ပင္လယ္ပါ
အေရာင္းအ၀ယ္မေကာင္းတဲ့ ေက်ာက္ေဆာင္ပါ
စကားေျပာမေကာင္းတဲ့ မိုက္က႐ုိဖုန္းပါ
ေရထြက္အားမေကာင္းတဲ့ ပိုက္ေခါင္းပါ
ကဗ်ာေရးမေကာင္းတဲ့ ေတာင္တန္းပါ
အစဥ္အဆက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြဟာ
ေလတိုက္ခံရတဲ့ အမႈိက္စလို လြင့္လြင့္သြားၾကေပါ့။ ။
ဥတၱရာေအာင္
ပိေတာက္ေျမ၊ ဇူလိုင္၊ ၀၅။
Wednesday, April 23, 2008
ဒိုင္ယာရီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ ( တာရာမင္းေ၀ )
ဒိုင္ယာရီရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ
ႏွင္းစက္လက္တြဲခိုေနတဲ႕
စံပယ္အိုေလးေရ..
ဒီလကြယ္ညမွာပဲ
ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို
ၿဖည္ခ်လိုက္ပါေတာ႕။
တခ်ိဳ႕လူေတြက
ဘ၀မွာ ၾကယ္ေတြ ေၾကြက်ခဲ႕သတဲ႕
ၿငိမ္သက္စြာ ခရီးႏွင္ၾကဦးေပါ႕ကြယ္
ကိုယ္႕မွာက..
ေနေတြ လေတြေတာင္ ေၾကြက်ခဲ႕ဖူးပါတယ္။
သြားေတာ႕မယ္ေနာ္..
ကံၾကံဳရင္ ၿပန္ဆံုၾကဦးမွာေပါ႕လို႕
ကံမေကာင္းသူတို႕ရဲ႕
မိႈင္းညိဳ႕ေသာလမ္းခြဲ
ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ အၿပိဳင္းအရိုင္း လြင္႕ၾကဲေနတယ္။
ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ ကိုယ္႕အၿပစ္ပါပဲ
ေလရိုင္းေတြ ၀ိုင္း၀န္းကိုက္ခဲၾကတဲ႕
မီးလ်ွံစတစ္ခုလို ၿပာညိဳယိမ္းထိုး
ၿပကၡဒိန္မွာေတာ႕
နက္ၿဖန္ခါဟာ နာမည္ဆိုး မရွိပါဘူး။
ဒါေပမယ္႕
လြမ္းဆြတ္ေနသူ တစ္ေယာက္ရဲ႕
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အိပ္မက္မ်ား
ႏွင္းဆီေခၽြ ရထားမွာ
စူးစူး၀ါး၀ါး ဥၾသဆြဲပစ္လိုက္တယ္။
ဒီည.
ေနာက္ည..
ဘယ္လိုမွ နိဂံုး ခ်ဳပ္မရပါဘူး
ဘီလူးဖမ္းသလို ၾကမ္းတဲ႕ လကၤာ
ငွက္ဆိုးေတြအိပ္မွ
တိတ္တဆိတ္ ကိုယ္ေရးလိုက္ပါတယ္။
ေပ်ာ္ခြင္႕မပိုင္ေသာ
ဒိုင္ယာရီ၏ ေနာက္ဆံုး စာမ်က္ႏွာ ထက္၌
နတ္သူရူးေတြ ၾကဲပက္တဲ႕
ေကာင္းကင္ဘံု အက္ဆစ္တစ္စက္လို
ရွအက္ေၾကကြဲ
ရွ...အက္...ေၾက...ကြဲ
မင္နီေတြနဲ႕ ရဲ လို႕ေပါ႕ကြယ္။
author : taryar min wai
title : the last page of diary
အမည္မရွိ (anonymous)
Tuesday, April 22, 2008
The Sound of Lonleynes ( LonelyJeremy )
I think the writer intends to mean the word Loneliness.
In the dark I heard a sound
I lay and breathed and looked around
A mouse? A rat? A rustly dress?
But no - was just my lonlyness.
I heard it pushing at the door
I heard it breaking on the floor
It laughed at me and made me cry
And made me wish that I could die.
I hid my head under the duvet
And never breathed or even moved, eh?
I was depressed all through the night
Until the very morning lite
How can ‘alone' make such a sound
When nothing's there, nothing's around?
And what if others hear it too?
And what if the hearing person's you?
ပဲြၾကည့္ပရိသတ္ (မေနာ္ဟရီ)
ပဲြၾကည့္ ပရိသတ္
အဲဒီ ... အနာတရေကာင္းကင္ျပင္နဲ႔
ေဟာဒီ ... တစ္လမ္းသြား ဟိုင္းေ၀း လမ္းမႀကီးရဲ႕
ဆက္စပ္မႈ ခပ္မြဲမဲြမွာ ...
ငါဟာ ... ေက်ာခင္းခံ ေပးထားတဲ့
တံတားအို တစ္စင္းေပါ့ ... ။
အေျခမခုိင္တဲ့ တိက်မႈေတြနဲ႔ ဖဲြ႕စည္း
အခန္႔မသင့္ ထူးခတ္ ခံလုိက္ရမႈမွာ...
ငါဟာ ... တံတားတစ္စင္း ျဖစ္ခဲ့တာကဲြ႕ ...
ခ်စ္သူရယ္ ...
မင္းရဲ႕ ေျခလွမ္း ဖြဖြေလးေတြနဲ႔
ျဖတ္သန္း ေလ်ွာက္နင္း သြားလုိက္စမ္းပါ ... ။
ငါ့ရင္၀ေပၚ ျဖတ္သန္း သြားရင္း...
ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ေမာသံေတြ ၾကားခဲ့ရ
ငါ့မွာေတာ့ လုိက္လံတုပလို႔ ေကာင္းတုန္းပါပဲ ...
ငါ့ရင္၀ေပၚ ျဖတ္သန္း သြားရင္း
ေျခသံျပင္းျပင္းနဲ႔ နင္းေလ်ွာက္သြားခဲ့ၾက
ငါ့မွာေတာ့ ... ခႏၲီစေတြ မ်ားမ်ားလာခဲ့
ငါ့ရင္၀ေပၚ ျဖတ္သန္း သြားရင္း
သံစဥ္ေတးခ်င္းေတြ ျဖစ္တည္သြားၾက
ငါ့မွာေတာ့ မ်က္ရည္စေတြ စြတ္စိုလာခဲ့
ငါ့ရင္၀ေပၚ ျဖတ္သန္း သြားရင္း
........... ............ ...........
ၾကည့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ မဟုတ္ဘူး
မျဖစ္မေန မ်က္၀န္းေတြရဲ႕ တည္ရိွရာ
ငါ့ ရင္၀ဟာ ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔
ေကာင္းကင္နဲ႔ လမ္းမ အၾကား ...
ငါ ... ဘာလို႔မ်ား ...
တျဖည္းျဖည္း မႈန္၀ါး မသြားရတာ တဲ့လဲ ... ။
ရင္၀မွာ ...
သံခၽြန္ေတ ြစိုက္ခင္းဆက္စပ္ ထားတာေတာင္
ေႏွာင္ၾကိဳးေတြက တည္းတည္းေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ...
ယိုင္နဲ႔ၿပိဳလဲ လုလုနဲ႔ ...
သကၠရာဇ္မ်ားစြာ ...
.....................
ျပင္ဆင္ခြင့္ ကလည္း မရိွ
ရင္ကလည္း မခ်ိေတာ့
ဘယ္အခ်ိန္ ကားလိပ္ခ် မလဲဘဲ ...
ရင္တမမနဲ႔ ၾကည့္ေန ရေတာ့တယ္။
မေနာ္ဟရီ
(၁၉၉၅)
author : ma naw hari
title : audience
Monday, April 21, 2008
မွန္ကဲြစမ်ား၏ရာဇ၀င္ ( မေနာ္ဟရီ )
တစ္ခါတစ္ခါ...
ငါ့ကိုယ္ငါ မမွတ္မိဘူး
လူထူးလူဆန္းလိုမင္သက္
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ၾကည့္ေနလုိက္ရတာ...
ေပ်ာ့ညံ့လိုက္တာကြာ
(အားမတန္ မာန္ခ်... တဲ့)
တစ္ခါတေလက်
ငါ့ဟာငါေတာင္အံ့ၾသ
ႏွေျမာတသ ျဖစ္ေနမိေသးတယ္...
ေနရာလဲြမွားသြားလို႔
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ႀကီးႀကီးမားမားနဲ႔
ငါ့ရဲ႕မာနအတြက္ေလ...
ေသပစ္လိုက္စမ္းပါလား
(တလဲြဆံပင္ေကာင္းခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး... )
တစ္ခါတစ္ရံ
ျပန္ျပန္ေမးယူရတယ္
ငါဟာငါဟုတ္ေသးရဲ႕လား
ပထမတန္းစားသတၱိေတြနဲ႔
သူရဲေကာင္းတံဆိပ္ေတြ အခါခါရ...
မိုးမလင္ခ်င္ၾကေတာ့ဘူး...
(အိပ္မက္ေတြကခ်ဳိတယ္... )
အဲဒါနဲ႔...
ကာလေတြသာၾကာေရာ...
၀ိေရာဓိ ေတြနဲ႔ ေရာယိမ္းလိုက္ရ
မွန္တစ္ခ်ပ္လည္းကဲြက်... ။
(က်ကဲြျခင္းမဟုတ္ပါ...)
မေနာ္ဟရီ
author : ma naw hari
title : story of pieces of broken mirror
Sunday, April 20, 2008
ဆရာ ၀င္းျမင့္ ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ
ကြၽန္ေတာ္လက္နဲ႕ခံျပီး ၾကည္႕တယ္
ဘယ္ေတာ့မွ က်ိဳးေၾကမသြားဘူး
ကြၽန္ေတာ္လက္လႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့
ေအာက္မွာ သြယ္တန္းစိးဆင္းသြားျပန္ရဲ႕
ျမစ္ေတြေခ်ာင္းေတြ တိမ္တိုက္ေတြ။
ဟိုးအေပၚက
မိုးစက္ေတြလို
ကြၽန္ေတာ္ခုန္ခ်ၾကည္႕လိုက္တယ္
မိဘရင္ခြင္ထဲေရာက္ရဲ႕
ဘယ္ေတာ့မွ က်ိဳးေၾကမသြားဘူး
ကြၽန္ေတာ္တို႕ေမာင္ႏွမေတြ။
၀င္းျမင့္
author : win myint
Saturday, April 19, 2008
Friday, April 18, 2008
ပန္းပန္လွ်က္ပဲ (ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)
ပန္းပန္လွ်က္ပဲ
ညိဳၿပာၿပာ လတာၿပင့္ ေၿခရင္း ။
လိွႈင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္ ၊ လိွူင္းသက္ရာဆင္း ။
ဆင္းရလည္း မသက္သာ ။
အုန္းလက္ေၾကြ ေရေပါေလာ ၊ ေမ်ာစုန္လို႔လာ ။
အဆင္းနဲ႔ အလာ ၊ မေဗဒါ အေထြး ။
အုန္းလက္ေၾကြ သူ႔နံေဘး ၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး ။
ေဆာင့္ခဲ့လည္း မသက္သာ ။
ေနာက္တခ်ီ ဒီတစ္လံုးက ၊ ဖံုးလိုက္ၿပန္ပါ ။
ၿမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ ၊ မေဗဒါအလွ ။
တလံကြာ လွိူင္းအၾကြ ၊ ေပၚလိုက္ၿပန္ရ ။
ေပၚၿပန္လည္း မသက္သာ ။
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေၿမာင္းငယ္ထဲက
ဘဲထြက္လို႔လာ ။
ဘဲအုပ္မွာ တရာ နွစ္ရာ
ေဗဒါက တပင္ထဲ (တည္း) ။
အယက္ အကန္ခံလို႔
ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ ၊ ပန္းပန္လွ်က္ပဲ ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ။
တကၠသိုလ္ ၊ အိုးေဝမဂၢဇင္း ၊ ၁၉၆၀ ။
credit to NMY for this poem
author : sayar zawgyi
title : pann pan hlut pae
သူနာျပဳဘုရား (မင္းသု၀ဏ္)
Thursday, April 17, 2008
Wednesday, April 16, 2008
Without You ( Abigali Rhodes )
Without You
Every moment away from you is a moments wasted
Every thing I do without you is regretted
Every breath I take without you is useless
Every beat of my heart
The warm summer nights
All love in the world
Means nothing without you
by Abigail Rhodes
ဘူတာ႐ုံနဲ႕ တူတဲ့ ေကာင္မေလး (မင္းခိုက္စိုးစံ)
ပုဂံမင္း ပုဂံဘုရား (တကၠသိုလ္ မင္းေဇာ္)
Wednesday, April 2, 2008
-
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ရဲ႕ ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာထဲက ပန္းပန္လွ်က္ပဲ ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ေလးပါ။ အရမ္းကို နာမည္ႀကီးခဲ့တာမို႕ လူတိုင္းသိလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ပန္းပန္လွ်က္...
-
ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ သင္ေသသြားေသာ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ အရမ္း အဓိပၸါယ္ ႐ွိၿပီး အရမ္းတန္ဖိုး ႐ွိတဲ့ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ အျဖစ္ ခံစားမိပါတယ္။ သင္ေသသြားေသာ္ ေၾသာ...