ပန္းပန္လွ်က္ပဲ (ဆရာေဇာ္ဂ်ီ)

ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ရဲ႕ ေဗဒါလမ္း ကဗ်ာထဲက ပန္းပန္လွ်က္ပဲ ဆိုတဲ့ အပိုဒ္ေလးပါ။ အရမ္းကို နာမည္ႀကီးခဲ့တာမို႕ လူတိုင္းသိလိမ့္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ ပန္းပန္လွ်က္ပဲ ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ေတာင္ ႐ိွခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီကဗ်ာကို အရမ္းႀကိဳက္မွန္းသိလို႕ မရမက ႐ွာေပးခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုလဲ ေက်းဇူး အမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ း)။


ပန္းပန္လွ်က္ပဲ



ညိဳၿပာၿပာ လတာၿပင့္ ေၿခရင္း ။

လိွႈင္းတက္ရာ ေဗဒါတက္ ၊ လိွူင္းသက္ရာဆင္း ။


ဆင္းရလည္း မသက္သာ ။

အုန္းလက္ေၾကြ ေရေပါေလာ ၊ ေမ်ာစုန္လို႔လာ ။

အဆင္းနဲ႔ အလာ ၊ မေဗဒါ အေထြး ။

အုန္းလက္ေၾကြ သူ႔နံေဘး ၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး ။


ေဆာင့္ခဲ့လည္း မသက္သာ ။

ေနာက္တခ်ီ ဒီတစ္လံုးက ၊ ဖံုးလိုက္ၿပန္ပါ ။

ၿမဳပ္ေလေပါ့ ေပၚမလာ ၊ မေဗဒါအလွ ။

တလံကြာ လွိူင္းအၾကြ ၊ ေပၚလိုက္ၿပန္ရ ။


ေပၚၿပန္လည္း မသက္သာ ။

ေခ်ာင္းအဆြယ္ ေၿမာင္းငယ္ထဲက

ဘဲထြက္လို႔လာ ။


ဘဲအုပ္မွာ တရာ နွစ္ရာ

ေဗဒါက တပင္ထဲ (တည္း) ။

အယက္ အကန္ခံလို႔

ေဗဒါပ်ံ အံကိုခဲ ၊ ပန္းပန္လွ်က္ပဲ ။




ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ။

တကၠသိုလ္ ၊ အိုးေဝမဂၢဇင္း ၊ ၁၉၆၀ ။


credit to NMY for this poem
author : sayar zawgyi
title : pann pan hlut pae