Tuesday, September 1, 2009

ငုဝါ

အေၿဖာင့္အတိုင္းမၿဖစ္ႏိုင္မွေတာ့
ေကြ ႔ေကာက္ပစ္လိုက္ၾကရံု
ရင္ထဲငုဝါေတြပြင့္လာတာေလာက္
ကြၽန္ေတာ့္ ကမၻာခမ္းနားတာမရွိဘူး
အဝါကိုခ်စ္တဲ့စိတ္ကေလးနဲ႔
ၿမင္ခြင့္ေဝးေဝးအၿဖစ္က
ရင္ကိုေဘာင္ဘင္ခတ္ေစတယ္
အညာကတမာတန္းေလးလဲအဝါပဲလား
ဒါက
ခါးသက္ၿခင္းကိုအညွာမလြယ္ေစတဲ့
အေၾကာင္းရင္းၿဖစ္တယ္
မင္းကိုယ္သင္းရနံ႔ေလး
ေလထဲၿငိေနပံုအဝါ
ေရၾကည္ရာၿမက္ႏုရာအေပၚမွာလဲ
ကြၽန္ေတာ့္စိတ္မလြင့္ဘူး
ဘဝမွာတစ္ခုတည္းေသာ
သစၥာတရားသည္အဝါ
သတိရစိတ္ေတြ
ေလသင့္တိုင္းအရိႈက္ကိုထိလို႔
ကြၽန္ေတာ္ကအလြမ္းမွာအရင္လိုေပရွည္ေနမိ
သူလည္း လူႏွစ္ေယာက္ကို
ေဝးကြာသြားေစႏိုင္ေသာေသြးေအးမႈနဲ႔
ေဆးသားမၿပယ့္တစ္ၿပယ္
အဝါေရာင္လမ္းကေလးကိုေက်ာေပးလို႔..။
ညီေၿပဇံ

No comments: